دیروز همکارم (آقای نگهبان) برای همسرم از تو باغچه اداره گل نرگس اورد و والا مقام همسر هم لطف کرد و گلها رو با عشق به من تقدیم کرد.البته ناگفته نماند که شب قبلش یکم نمک به زندگی اضافه کرده بودیم و مزه ی زندگیمون به شوری میزد.خلاصه اینکه امروز هرکس وارد اتاقمون میشد کلی حس مثبت میگرفت به قول خودمون روزش ساخته میشد.
امروز برای ناهار با همکارا رفتیم فلافل خوردیم که من عاشقشم ولی خوشیم بیشتر از این بود که نیازی نبود غذا رو اماده کنم و از طرفی یه کووووووووه ظرف و لباس نشسته دارم و جرات ندارم برم توی آشپزخونه.و با اجازه بزرگترا باید عصری برم خونه مامان اینا و چون سریع حرکت میکنیم و همسر عجله داره برای رفتن به زادگاه و منزل پدری ، این بنده حقیر وقت زیادی برای انجام کارام ندارم که خوب ناگفته نماند که همش تقصیر خودمه یه هفته تمام تنبلی کردم ، من کلا تو کار خونه تنبلم از قدیم الایام هم اینجوری بودم.
خلاصه اینکه من اصلااااااا زن خونه ی خوبی نیستم بیچاره والا مقام همسر خیلی طفلی که گیر منه نابلدِ تنبل افتاده ولی چه باک که عشق نگهش داشته
. اگر کاستی هست از همین تریبون اعلام میکنم که عزیزم به خوبی خودت ببخش.
ولی راستش رو بخواید حالا که فکر میکنم عشق چیز خوبیه، اینجا قصه نیست که دخترای قصه همیشه خوشگل و خوش پوش و مرتب و مهربون باشن. اینجا واقعیته که خیلی وقتا زشت و بدخلق و نامرتب و شه ای.
عشق اونه که توی واقعی رو بخواد و تو نترسی که منو رها میکنه و ازم من بهترا هستن .
عشق اونه که توی نابلد و برای همیشه بخواد. حتی اگه مریض باشی حتی اگه کم بذاری حتی اگه بد باشی.
.
.
.
مخلص کلوم همه میتونن عاشق خوبیا باشن ولی اگه عاشق خوب و بد همدیگه بودید اونوقت که جنس عشقتون اصل اصله.
درباره این سایت